- Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) μείωσε τα μισθωτικά κίνητρα στη ζώνη του ευρώ κατά το ήμισυ στα τέλη Οκτωβρίου επειδή βασίζεται περισσότερο στον πληθωρισμό η ΕΚΤ δήλωσε ότι "η μεγάλη πλειοψηφία των μελών (του διοικητικού συμβουλίου της ΕΤΕπ) Κυβέρνηση) υποστήριξε "την πρόταση να μειωθούν από τον Ιανουάριο οι αγορές χρεών μέχρι 30.000 εκατομμύρια ευρώ για εννέα επιπλέον μήνες και να αφήσουν ανοιχτό τέλος στο πρόγραμμα επέκτασης "Η ανακοίνωση μιας ημερομηνίας λήξης θα μπορούσε να ωθήσει τους συμμετέχοντες στην αγορά να προσαρμόσουν εκ των προτέρων τις τιμές, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεπιθύμητη αυστηρότερες οικονομικές συνθήκες, «σύμφωνα με τα πρακτικά.

Το Διοικητικό Συμβούλιο έκρινε επίσης ότι είναι σημαντικό να κρατήσει δείχνει την προθυμία και την ικανότητα να αλλάξει το πρόγραμμα αγορά χρέους, αν είναι απαραίτητο, αν η κατάσταση επιδεινωθεί.

Η ΕΚΤ αποφάσισε στις 26 Οκτωβρίου για τη μείωση των νομισματικών μέτρων τόνωσης της ζώνης του ευρώ κατά το ήμισυ, μέχρι το τέλος του Σεπτέμβριο του 2018, και κρατούμενη τα επιτόκια στο ιστορικό χαμηλό του 0%.

Αλλά η πόρτα ανοιχτή για να κάνετε αλλαγές σε αγορές του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους στη ζώνη αριστερά ευρώ, εάν η κατάσταση επιδεινωθεί.

Επίσης, επέλεξε να συνεχίσει να χρεώνει τις τράπεζες 0,4% από υπερβάλλοντα αποθεματικά μια μέρα να χορηγούν δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά και θα τους πληρώνουν ό, τι θέλουν μέχρι το 2019.

Η ΕΚΤ έκανε αυτές τις αποφάσεις, επειδή είναι σταθερά, μειωμένη μεταβλητότητα στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, οικονομικές συνθήκες παρέχει οικονομική ανάπτυξη και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ότι ο πληθωρισμός θα αυξηθεί. Ορισμένα μέλη τάχθηκαν υπέρ της ανακοίνωσης μιας σαφούς ημερομηνίας λήξης για τις αγορές χρεών, επειδή αναμένεται ότι ο πληθωρισμός αυξάνεται, η οικονομική ανάπτυξη είναι ισχυρότερη από την αναμενόμενη, οι κίνδυνοι έχουν μειωθεί και οι οικονομικές συνθήκες για την πραγματική οικονομία είναι ευνοϊκές.

A Το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου έκρινε ακόμη ότι δεν ήταν δικαιολογημένη η ύπαρξη ανοικτού άκρου, εκτός εάν υπήρχαν κίνδυνοι να επανεμφανιστούν οι αποπληθωριστικές πιέσεις και υποστήριξαν ότι η σχέση μεταξύ κόστους και οφέλους των αγορών χρέους γίνονταν όλο και πιο δυσμενείς χρόνο.

Αν και αναγνωρίστηκε ότι ήταν απαραίτητο για τη διατήρηση της νομισματικής επέκτασης και ότι ήταν σημαντικό ότι το πρόγραμμα θα τελειώσει κατά τρόπο ομαλό.